Κατερίνα Γεμελιάρη

Είμαστε απόγονοι ενός λαού που διέπρεψε στο παρελθόν σχεδόν σε όλους τους βασικούς τομείς που αποτελούν το θεμέλιο του σύγχρονου κόσμου. Πολλές επιστήμες γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν στον ελλαδικό χώρο, το ίδιο συμβαίνει και με τις τέχνες. Κληρονομήσαμε λοιπόν μια τεράστια φήμη και ταυτόχρονα το βαρύ χρέος να γίνουμε συνεχιστές αυτής της ιστορίας. Όλα αυτά τα […]

Τα τελευταία χρόνια όλο και κερδίζουν έδαφος τηλεοπτικά σκουπίδια που αφενός υποτιμούν την γυναίκα και αφετέρου την οδηγούν στην υπερκατανάλωση προϊόντων μόδας δίνοντας της, την εντύπωση πως έτσι θα γίνει ευτυχισμένη και θα καλύψει τυχόν συναισθηματικά κενά που αντιμετωπίζει σαν φυσιολογικός άνθρωπος που βιώνει την καθημερινότητα με τις τριβές και τις άπειρες υποχρεώσεις, επαγγελματικές ή […]

Ένας αρχαίος ινδιάνικος μύθος προσπαθεί να μας διδάξει τον σωστό τρόπο της συμβίωσης δυο ανθρώπων που συναντιούνται, ερωτεύονται και αποφασίζουν τελικά να συμβιώσουν. Πριν από πολλά χρόνια, δυο νέοι , πλησίασαν το σοφό γέροντα της φυλής και του ζήτησαν να τους φτιάξει ένα μαγικό φυλαχτό που θα τους κρατούσε για πάντα μαζί, να αγαπούν ο […]

Μαμά, μαμά! Αλήθεια ποιος φέρνει το παιδιά; Ο πελαργός αγάπη μου, να γνωρίζονται δύο άνθρωποι και η αγάπη τους είναι τόσο μεγάλη που κάποια στιγμή ξεκινά από την άλλη άκρη της γης ένας πανέμορφος πελαργός και μεταφέρει στο ράμφος του ένα παιδάκι, το αφήνει στη πόρτα των δύο ανθρώπων και αυτοί το αγαπούν γιατί ειναι […]

Περνάνε οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά, οι μήνες. Η νύχτα διαδέχεται την ημέρα και στην δύση του καλοκαιριού ανατέλλει το φθινόπωρο. Τα δέντρα τινάζουν δειλά-δειλά τα φύλλα τους κι εμείς θυμόμαστε τις ζακέτες που στριμώξαμε βιαστικά τέλη Μαΐου στο πίσω μέρος της ντουλάπας. Τα λουλούδια προσπαθούν κι αυτά να ξεχάσουν το καλοκαίρι κι εμείς […]

Ξέρετε πόσες μάχες έδωσαν κάποιοι για να είναι ελεύθεροι; Πόσα παιδιά σκοτώθηκαν; Πόσοι νέοι άφησαν στη μέση τα όνειρα τους, πήραν τα τουφέκια και ανέβηκαν στα χιονισμένα βουνά να υπερασπιστούν την ελευθερία της ανθρώπινης ύπαρξης; Πόσοι έχασαν τη ζωή τους μαχόμενοι το φασισμό; Γέμισαν τόμους με ιστορία και κατά τόπους συναντάμε μνημεία που εξυμνούν την […]

Είναι μεσημέρι Αυγούστου κι εγώ κλέβω λίγο χρόνο ενώ δουλεύω να χαζέψω στα social. Προσπερνώ αδιάφορα τις αναρτήσεις, πάει καιρός που επαναπροσδιόρισα την χρήση των social  με αφορμή μια σειρά συζητήσεων με έναν άνθρωπο που αγαπώ πολύ. Καθώς λοιπόν μετρώ τα άπειρα διαφημιστικά post που μας προτρέπουν να αγοράσουμε μαγιό σε τιμή ευκαιρίας, και σορτσάκια […]

Δύσκολη λέξη, σύνθετη λέξη γραμματικά μα κυρίως συναισθηματικά. Κάθε αποχωρισμός κι ένας μικρός θάνατος. Άνθρωποι χαιρετιούνται στις αίθουσες αναμονής, σφίγγουν τα δόντια και πίσω από ψυχρά χαμόγελα κρύβουν λέξεις και δάκρυα, εντάξει ίσως τα δάκρυα να μην κρύβονται τόσο καλά και τελικά να χαράζουν αυλάκια στα μάγουλα των προσώπων. Χαιρετάει η μητέρα το παιδί και […]

Όταν πήγα στην Τετάρτη τάξη του δημοτικού, με αφορμή ένα τραγικό γεγονός, ο δάσκαλος έγραψε με μεγάλα γράμματα στον πίνακα τη λέξη απουσία. Νομίζω θυμάμαι ακόμα τον ήχο της κιμωλίας πάνω στον μαυροπίνακα, ήταν ένας ήχος καθηλωτικός λες και πρώτη φορά έγραφε ο δάσκαλος κάτι στον πίνακα. Διάβασα πολλές φορές τη λέξη, η οποία δυστυχώς […]

Μάτια κενά, με βλέμμα μεστό, καρδιές πληγωμένες μα ακόμα όμορφες, άνθρωποι μονάχοι με σώματα που δεν νιώθουν παρά μόνο την απουσία. Νοσταλγούν, μάτια που δακρύζουν συχνά, στόματα που σιωπούν, άνθρωποι μέσα σε τέσσερις τοίχους κι ίσως κάπου να παίζει ξεχασμένο ένα ράδιο, άνθρωποι μονάχοι. Τους αναγνωρίζεις μέσα στο πλήθος, περπατούν με βλέμμα θολό, είναι διακριτικοί, […]