Το ποίημα της ημέρας-Το άσμα του Ορφέως του Σπυρίδων Βασιλειάδη

Παρήλθον ημέραι και χρόνοι μεγάλοι, εις βάτους επνίγη το εύβοτρυ κλήμα, η κόμη γονέων σεπτών ελευκάνθη και μείρακες ήδη τα βρέφη θα είναι αφ’ ότου της ξένης η άλμη μας ζει.Ο ναύτης με μόχθους ιθύνων το σκάφος εν μέσω λαιλάπων κι εν μέσω θηρίων, ο πλάνης περών των ερήμων τα πλάτη, προς τ’ άστρα το […]

Συνεχίστε την ανάγνωση

Το ποίημα της ημέρας | Ο άγνωστος του Κώστα Στεργιόπουλου

Ο άγνωστοςΣτα σκοτεινά έγκατά μας κατοικείκάποιος που το κλειδί κρατάει της ύπαρξής μας,χαμένος πάντα, μοναχός κι ανεξιχνίαστος,με μνήμη πιο παλιά απ’ τον κόσμο, φορτωμένοςμε τις πληγές μας όλες και τις τύψεις μας.Θλιμμένος περιπαιχτικός ή και χαρούμενος, αόρατος μας κυβερνά·δέχεται απ’ έξω τον αντίχτυποκαι δίνει την απάντηση.Τα παρελθόντα μάς θυμίζεικαι τα μέλλοντα μας προμυνά.Κάποτε, ωστόσο, μας […]

Συνεχίστε την ανάγνωση

Το ποίημα της ημέρας | Σαν ιπποπόταμος του Γιάννη Δάλλα

Καιρός να παραδώσω την κατάθεσή μου:Όπως όταν ακούγεται από μακριά βροντή ή πυροβολισμός εφόδουΚαι διαλύεται η παρέλαση σαν φίδι με φολιδωτήν ουρά στο ρίγος του μεσημεριούΆδειασε τότε η πολιτεία και έμεινε η κεντρική πλατεία με τα δέντρα της δεκατισμέναΜε τις σημαίες πατημένες τις κραυγές της στον αγέρα ασπρόρουχα του πανικούΚι έγινε η νύχτα ποταμός απ’όπου […]

Συνεχίστε την ανάγνωση

17 του Νοέμβρη 1973 (Χαράματα) του Κύπρου Χρυσάνθη

Πέρα στην πλατιά λεωφόρομε τα γυμνά δέντρα,τα φυλλώματα,προβάλλουν τώρα οι χώροι αδειανοί.Λιγοστά είναι τα βήματα,ξέπνοοι οι λογής ήχοι, αραιοί.Στάζει τ’ αγιάζι μέσα μας.Συχάζει η τυραγνοπατημένη  πόλη, η βουερή.Πέρα απ’ τη μακρινή λεωφόρομε τα γυμνά δέντρα,τα φυλλώματα,πεθαίνει η νύχτα, η φονική.Αλυχτούνε  οι θεριεμένοι σκύλοιστα περάσματα, όξω απ’ τις κλειστές πόρτες,καθώς στους τοίχους πληθαίνουν οι σκιέςκι απλώνονται […]

Συνεχίστε την ανάγνωση

“Μπολιβάρ – Ένα ελληνικό ποίημα” – Νίκος Εγγονόπουλος

ΦΑΣΜΑ ΘΗΣΕΩΣ ΕΝ ΟΠΛΟΙΣ ΚΑΘΟΡΑΝ, ΠΡΟ ΑΥΤΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΦΕΡΟΜΕΝΟΝLe cuer d’un home vaut tout l’or d’un païsΓια τους μεγάλους, για τους ελεύθερους, για τους γενναίους, τους δυνατούς, Αρμόζουν τα λόγια τα μεγάλα, τα ελεύθερα, τα γενναία, τα δυνατά, Γι’ αυτούς η απόλυτη υποταγή κάθε στοιχείου, η σιγή, γι’ αυτούς τα δάκρυα, γι’ αυτούς […]

Συνεχίστε την ανάγνωση