Περνάνε οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά, οι μήνες. Η νύχτα διαδέχεται την ημέρα και στην δύση του καλοκαιριού ανατέλλει το φθινόπωρο. Τα δέντρα τινάζουν δειλά-δειλά τα φύλλα τους κι εμείς θυμόμαστε τις ζακέτες που στριμώξαμε βιαστικά τέλη Μαΐου στο πίσω μέρος της ντουλάπας. Τα λουλούδια προσπαθούν κι αυτά να ξεχάσουν το καλοκαίρι κι εμείς ισορροπούμε για ακόμα μια φορά ανάμεσα σε θέλω, μπορώ και πρέπει, αναπολώντας ίσως το καλοκαίρι που τελειώνει.
Μετράω τα πεσμένα φύλλα στο δρόμο καθώς πίνω τον πρώτο καφέ της ημέρας. Το ραδιόφωνο παίζει μια οικεία μελωδία η οποία ακούσια με ταξιδεύει σε εσένα. Πόσο αγαπώ τον τρόπο που τρυπώνεις στις σκέψεις μου αλήθεια. Έρχεσαι διακριτικά, με μια απίστευτη γαλήνη και αμέσως αλλάζει η διάθεση μου. Ένα βαθύ χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου κι αρχίζω να σκαρώνω χιλιάδες μικρά σχέδια.
Σκέφτομαι πολλές φορές πως το πιο όμορφο δώρο που λαμβάνει ο άνθρωπος στη ζωή του είναι η αγάπη. Έχει κάτι όμορφο αυτή η λέξη, είναι εύηχη, άρτια αλλά κυρίως στο άκουσμα της γεμίζει η ψυχή μας με μια υπέροχη ζεστασιά. Ναι σίγουρα η αγάπη είναι το σημαντικότερο δώρο στη ζωή του ανθρώπου.
Από μικρή είχα μια ανάγκη, προσπαθούσα να ντύσω την αγάπη με λέξεις, να τις δώσω έναν ορισμό, όπως έκανε τόσο εύστοχα ο Αριστοτέλης. «αγάπη είναι μια ψυχή σε δυο σώματα» έγραψε και αλήθεια πως κατάφερε να χωρέσει το μεγαλείο της αγάπης και την απλότητα της μέσα σε επτά μόλις λέξεις; Η αγάπη είναι δύναμη, είναι αφορμή για να συνεχίσεις να πορεύεσαι. Είναι αυτή που κινεί τα πάντα αλλά κυρίως συμβάλλει στην εξέλιξη του εγώ μας. Τι σημαίνει αγαπάω; Νοιάζομαι, φροντίζω, αγωνιώ, συναισθάνομαι, αισθάνομαι, επιθυμώ, μπορώ, ελπίζω, εύχομαι, προσπαθώ, επιμένω. Πόσα όμορφα ρήματα κρύβονται επιμελώς πίσω από μόλις έξι γράμματα!
Το όμορφο όμως στην αγάπη δεν είναι οι λέξεις που κρύβονται επιμελώς πίσω της , είναι που μπορείς να την ντύσεις με νότες, να της φορέσεις χρώματα, να την κάνεις στιχάκι και να την μοιραστείς με όλους… η αγάπη είναι ο ήλιος της ανθρωπότητας. Το φως εκείνο που δίνει χρώμα στις μέρες μας, η δύναμη που μας σπρώχνει να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Φανταστείτε πόσες εκφάνσεις της τέχνης γεννήθηκαν στο όνομα της αγάπης. Πόσοι ποιητές χάραξαν ποιήματα πάνω σε χαρτιά γιατί τους χαρίστηκε το δώρο της αγάπης; Πόσοι ζωγράφοι έφτιαξαν πίνακες, πόσοι μουσικοί ταίριαξαν με μαεστρία τις νότες κι έφτιαξαν μελωδίες που μας ταξιδεύουν ακόμα;
Η αγάπη είναι δώρο, όταν είναι αληθινή, όταν είναι ουσιαστική. Είναι όλα εκείνα που μας δίνει οι θησαυροί της ζωής μας. Ακόμα και τα δάκρυα που γεννιούνται με αφορμή την αγάπη έχουν άλλη αξία. Πέφτει ακόμα ένα φύλλο, τι όμορφα που χορεύει καθώς ίπταται στον αέρα. Σε απόλυτη αρμονία με το ελαφρύ αεράκι. Σε απόλυτη αρμονία, το φύλλο ήθελε να δραπετεύσει από το κλαδί και το αεράκι έγινε αρωγός του. Ήθελα να δραπετεύσω από την μονοτονία της μοναχικής διαδρομής και συνάντησα το απλωμένο σου χέρι. Περπατάμε μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλο, κουράζομαι, κουράζεσαι. Σταματάω… με παρακινείς να συνεχίσω, σταματάς σου απλώνω το χέρι και περπατάμε ξανά. Αυτό είναι η αγάπη, μια κοινή βόλτα στο δρόμο της ζωής και θα είναι πάντα το δώρο μας, το παράθυρο εκείνο που θα μας βοηθά να ξεφύγουμε από την ρουτίνα.
About the author
Ένα ταξίδι είναι η ζωή, μια βόλτα με φίλους. Καθε μερα της μας χαρίζει "εύρετρα", κάθε νύχτα της ξυπνάει τα θέλω που βάλαμε νωρίς για ύπνο. Ακροβάτης είμαι ανάμεσα σε θέλω και πρέπει, χαράζω λέξεις σε χαρτιά και τις αφήνω να πετάξουν μακριά.
