Το εχει ακούσει…αλλά ξέρεις τι έχει γίνει στην πραγματικότητα;;;;…..

Άραγε θα μάθουμε ποτέ αν ήταν αλήθεια η όχι;…φυσικά ένας  σκεπτόμενος θα έλεγε ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά… αλλά ας τα πιάσουμε από την αρχή κάποια γνωστά γεγονότα…

Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας είναι υποτιθέμενο στρατιωτικό πείραμα που, σύμφωνα με σχετικό αστικό μύθο, πραγματοποιήθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ στο Ναυπηγείο της Φιλαδέλφειας στην Πενσυλβάνια, περίπου στις 28 Οκτωβρίου 1943. Το αντιτορπιλλικό USS Eldridge με το πλήρωμά του υποτίθεται ότι έγινε αόρατο στις εχθρικές συσκευές.

Ας τα πάουμε όμως από την αρχή..

Τον Οκτώβριο του 1955 “ο Δρ.” Morris Jessup έλαβε μια σειρά παράξενων επιστολών.

O Jessup ήταν 55 χρόνών, αστρονόμος και τυχοδιώκτης. Αν και ποτέ επίσημα δεν έλαβε ένα PHD , έγραψε μια διατριβή στον τομέα της αστροφυσικής. Αργότερα ανέπτυξε τα ενδιαφέροντα για την εξερεύνηση ζουγκλών, την αρχαιολογία και την επιστήμη “περιθωρίου”.

Σε εκείνο το ίδιο έτος, στο βιβλίο του αναφέρεται και η περίπτωση για τα UFO,δημοσιεύθηκε στο hardcover και το χαρτόδετο βιβλίο.

Ήταν αμέσως μόλις η έκδοση χαρτόδετων βιβλίων της εργασίας του βγήκε και οι πρώτες επιστολές έφθασαν. Ήταν rambling, παράξενα διατυπωμένος και γραπτός με διάφορα διαφορετικά χρώματα του μολυβιού και του στυλού. Η δεύτερη από αυτές τις επιστολές που λέγονται Jessup ήταν για ένα πείραμα που το αμερικανικό ναυτικό είχε προσπαθήσει το 1943.

Σύμφωνα με το συγγραφέα, το ναυτικό προσπαθούσε να καταστήσει έναν καταστροφέα αόρατο με την εφαρμογή της ενοποιημένης θεωρίας τομέων Einstein. Το σκάφος, το U.S.S. Eldridge, είχε εξαφανιστεί πράγματι, στην επιστολή που ειπώθηκε, αλλά με μια φοβερή τιμή στο πλήρωμα: …

Το “αποτέλεσμα” ήταν πλήρης αορατότητα ενός σκάφους.

Οποιοδήποτε πρόσωπο μέσα σε εκείνη την σφαίρα έγινε ασαφές με μορφή ΑΛΛΑ παρατήρηθηκε επίσης εκείνα τα πρόσωπα σε εκείνο το σκάφος σαν ήταν επίσης του ίδιου κράτους, όμως περπατούσε επάνω σε τίποτα. Οποιοδήποτε πρόσωπο χωρίς εκείνη την σφαίρα δεν θα μπορούσε να δει τίποτα εκτός από τη σαφώς καθορισμένη μορφή των σκαφών Hull στο ύδωρ, ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ φυσικά, ότι το πρόσωπο ήταν ακριβώς αρκετά στενό να δει ακόμα, μόλις έξω από τον τομέα.

Οι μισοί από τους ανώτερους υπαλλήλους & το πλήρωμα εκείνου του σκάφους είναι αυτή τη στιγμή, τρελλόι ως καπελάδες. Μερικοί, είναι ακόμα και ακόμα περιορισμένοι σε ορισμένες περιοχές όπου Μάιος λαμβάνουν την εκπαιδευμένη επιστημονική ενίσχυση όταν είτε, “σβήνουν” ή “σβήστε” & πάρτε κολλημένος.”…

Το άτομο κτυπημένο δεν μπορεί να κινηθεί της επιθυμίας του εκτός αν δύο ή περισσότεροι από εκείνους που είναι μέσα στον τομέα πηγαίνουν & τον αγγίζουν, γρήγορα, αλλιώς αυτός “παγώνουν”.

Ο συγγραφέας επίσης υποστήριξε ότι μερικοί από το πλήρωμα θα μπορούσαν να περπατήσουν μέσω των τοίχων και ότι κατά τη διάρκεια του πειράματος που ολόκληρο το σκάφος είχε εξαφανιστεί, επανεμφανίστηκε στο Norfolk, Βιρτζίνια, κατόπιν επέστρεψε στη Φιλαδέλφεια. Το άτομο απαίτησε ότι είχε παρατηρήσει το πείραμα από ένα εμπορικό σκάφος εδώ κοντά και είχε διαβάσει αργότερα για λίγο περισσότερο του γεγονότος σε μια εφημερίδα της Φιλαδέλφειας.

Ο συγγραφέας είχε υπογραφεί ως “Carl M. Allen.”

Ο Jessup σκέφτηκε ότι οι επιστολές ήταν από ένα crackpot έως ότου επισκέφτηκε από δύο άτομα από το γραφείο της ναυτικής έρευνας (ONR). Στο ONR είχε σταλεί ανώνυμα ένα αντίγραφο χαρτόδετων βιβλίων του βιβλίου UFO του Jessup. Το εσωτερικό του βιβλίου ήταν μαρκαρισμένο βαριά επάνω με τις ασυνάρτητες χειρόγραφες σημειώσεις στα διάφορα χρώματα που το έκαναν να εμφανιστεί ότι τουλάχιστον τρεις διαφορετικοί συγγραφείς ήταν αναμεμιγμένων.

Αν και ο ναύαρχος Furth, στον οποίο η συσκευασία είχε απευθυνθεί, πήρε λίγη ειδοποίηση του παράξενου όγκου, διοικητής ο George Hoover, σημαντικός ο Darrell Ritter και ο καπετάνιος Sidney Sherby, όλο το ONR, έδειξε ένα προσωπικό ενδιαφέρον για την. Αποφάσισαν επίσης να μιλήσουν σε Jessup για να δουν εάν θα μπορούσε να ρίξει κάποιο φως στο συντάκτη των σημειώσεων.

Ο Jessup αναγνώρισε αμέσως το χειρόγραφο για να είναι στο ίδιο ύφος με τις επιστολές. Παρουσίασε τις επιστολές στους ανώτερους υπαλλήλους. Τα άτομα ναυτικού ενδιαφέρθηκαν . Πήραν τις επιστολές και το βιβλίο, και με τα έξοδά τους, είχαν μερικό αριθμό αντιγράφων που έγιναν και διανεμήθηκαν σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων.

Οι ανώτεροι υπάλληλοι προσπάθησαν να βρούν αυτόν τον “Carl M. Allen” αλλά καμία από τις διευθύνσεις επιστροφής στις επιστολές ή τη συσκευασία δεν φάνηκε να οδηγεί σε αυτόν. Ο Jessup, ο οποίος ήταν πολυάσχολος σε άλλα προγράμματα, στο πρώτο χαμένο ενδιαφέρον για την παράξενη αλληλογραφία, αλλά αργότερα άρχισε να απολαμβάνει τις ασυνήθιστες αξιώσεις τους.

Ανακάλυψε λίγα.

Το 1969, μετά από το θάνατο του Jessup, ο Αllende παρουσίασε στο γραφείο της εναέριας ερευνητικής οργάνωσης φαινομένων (APRO) στο Tucson, Αριζόνα, η ομάδα APRO αφιερώνεται στην εξέταση των εκθέσεων UFO.

Εκεί ο Αllende ομολόγησε το γράψιμο των επιστολών και των σημειώσεων στο βιβλίο που εστάλη στο ONR. Δήλωσε ότι το βιβλίο Jessup, ήταν ιδιαίτερα για ένα μέρος για τους τομείς αορατότητας και δύναμης, για να αποτελέσει την ιστορία ενός σκάφους που εξαφανίζεται στον τρόμο μακρυά από το γράψιμο για UFOs.

Έτσι, η ομολογία του Allende ήταν ο τέλος της ιστορίας; Όχι .

Το 1979 William Moore και Charles Berlitz έγραψαν ένα βιβλίο αποκαλούμενο “πείραμα της Φιλαδέλφειας.” Στο βιβλίο πρότειναν ότι η ομολογία εκείνη μπορεί να ήταν ψεύτικη. Περιέλαβαν επίσης ένα αντίγραφο αυτό που εμφανίστηκε να είναι ένα άρθρο εφημερίδων από το 1943. Το βιβλίο συμπεραίνει ότι οι ναυτικοί που αναφέρθηκαν στο άρθρο υπέφεραν μετά από τα αποτελέσματα “του πειράματος της Φιλαδέλφειας.”

Ο τίτλος που διαβάζεται:

Παράξενη φιλονικία μεταξύ ναυτικών στα πλαίσια περιστάσεων

Το άρθρο δήλωνε ότι κατά τη διάρκεια μιας φιλονικίας σε έναν φραγμό της Φιλαδέλφειας, δύο ναυτικοί εξαφανίστηκαν σε ένα λεπτό αέρα. Δεν υπάρχει κανένα ημερομηνία ή όνομα εφημερίδων στο άρθρο και δεν φαίνεται να ταιριάζει με το μέγεθος στηλών οποιουδήποτε εγγράφου της Φιλαδέλφειας εκείνης της ημέρας. Λήφθηκε όταν εστάλη μια φωτοτυπία στον Moore και Berlitz ανώνυμα. Δυστυχώς αυτός ο συνδυασμός περιστάσεων το καθιστά αδύνατο να δείξει ότι το άρθρο δεν είναι μια εξαπάτηση. Το βιβλίο των Moore/Berlitz εστίασε επίσης στο θάνατο του Jessup (που ήταν μια αυτοκτονία) και το μη χαρακτηριστικό ενδιαφέρον ONR για τις  σημειώσεις του Αllende . Οι συντάκτες προτείνουν ότι αυτά είναι τα στοιχεία και ότι υπάρχει κάποια αλήθεια πίσω από την ιστορία. Δύο ταινίες έγιναν για το υποτιθέμενο γεγονός που βοήθησε να κρατήσει το δημόσιο ενδιαφέρον για τη μετάβαση ιστορίας.

Μια συνέπεια, “πείραμα ΙΙ της Φιλαδέλφειας,” απελευθερώθηκε το 1993.

Μπορεί μόνο να ήταν ψευδείς οι επιστολές που ενέπνευσαν τις φήμες για “το πείραμα της Φιλαδέλφειας” (που έχει αναφερθεί επίσης ως “πρόγραμμα ουράνιων τόξων”).

Κατά τη διάρκεια WWII το Ηνωμένο ναυτικό είχε ένα πρόγραμμα στα σκάφη deguass. Αυτή η διαδικασία, η οποία συνεπαγόταν πολλά καλώδια γύρω από την περιφέρεια της φλούδας του σκάφους (τόξο στην πρύμνη), που ακύρωνε το  έξω μαγνητικό πεδίο του σκάφους.Αυτό το κατέστησε μη ανιχνεύσιμο (ή κάποιος να πει μαγνητικά αόρατο) σε μερικούς τύπους ορυχείων και τορπιλών.

Η διαδικασία δεν είχε καμία επιρροή στην οπτική εμφάνιση του σκάφους. Το αμερικανικό ναυτικό προτείνει ότι μια παρανόηση αυτής της διαδικασίας μπορεί να ήταν η γένεση για την ιστορία “του της Φιλαδέλφειας πειράματος”.

Μια άλλη δυνατότητα να είναι πειράματα το ναυτικό που πραγματοποιήθηκε στο USS Timmerman κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50. Μια νέα υψηλής συχνότητας γεννήτρια εγκαταστάθηκε. Η γεννήτρια παρήγαγε τις απαλλαγές κορώνας που φάνηκαν παρόμοιες με αυτό που περιγράφηκε στην ιστορία όταν εξαφανίστηκε υποθετικά το σκάφος. Οποιεσδήποτε μπορει να είναι οι ρίζες αυτής της ιστορίας.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο:

Κανένα πείραμα δεν έγινε το 1943 στο ναυπηγείο ναυτικού της Φιλαδέλφειας που περιλαμβάνει το USS Eldridge.

Ένα γεγονός που βεβαιώνεται από το πλήρωμα του σκάφους. Το Μάρτιο του 1999 δεκαπέντε μέλη του πληρώματος του USS Eldridge κράτησαν μια συγκέντρωση στην Ατλάντικ Σίτυ. Συγχύστηκαν λίγο περίπου γιατί όλων των σκαφών στο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ναυτικό το Eldridge επιλέχτηκε για αυτήν την φήμη. Μερικοί κουράστηκαν με την συγκεκριμένη ερώτηση.

Όλοι αρνήθηκαν τίποτα όπως αυτό που ήταν στη allende ιστορία ή το βιβλίο των Moore/Berlitz πάντα πραγματικά συνέβη. Προηγούμενο μέλος του πληρώματος ΕΔ Tempary Quipped δεδομένου ότι έδωσε στους συντρόφους του ένα χαμόγελο,

“το μόνο μέρος του βιβλίου σκέφτομαι ότι είναι αληθινό είναι το μέρος για το πλήρωμα που είναι λίγο τρελό.”

 

 

 

 

ΠΗΓΗ: wikipedia την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια