Μεθύστε! – Charles Baudelaire

Πρέπει να είστε πάντα μεθυσμένοι. Αυτό είναι το παν, είναι το μοναδικό ζήτημα. Για να μη νοιώθετε το τρομερό φορτίο του Χρόνου που τσακίζει τους ώμους σας και σας γέρνει προς τη γη, πρέπει να μεθάτε χωρίς ανάπαυλα. Αλλά από τι; Από κρασί, από ποίηση ή από αρετή, όπως προτιμάτε. Αλλά μεθύστε. Και αν κάποτε, στα σκαλοπάτια ενός μεγάρου, πάνω στο […]

Συνεχίστε την ανάγνωση

Το μεθυσμένο καράβι – Αρθούρος Ρεμπώ

  Καθώς κατέβαινα απαλά απ’ τα γαληνά ποτάμια,Είδα πως αρρυμούλκητο, δίχως πλοηγούς κυλούσα:Κραυγαστικοί Ερυθρόδερμοι τους είχαν στόχο βάλει, Αφού τους κάρφωσαν γυμνούς σε παρδαλούς πασσάλους.  Το πλήρωμά μου ολόκληρο παντέρημο είχα αφήσει, Στάρια της Φλάντρας φέρνοντας κι εγγλέζικα μπαμπάκια. Όταν με τους πιλότους μου τελείωσε εκείνη η αντάρα, Οι ποταμοί μ’ αφήσαν πια να κατεβώ όπου θέλω. Μες στον τρελό τον παφλασμό […]

Συνεχίστε την ανάγνωση