Γράφει η Χρυσάνθη Καραδεμιρτζόγλου
Οι μέρες μοιάζουν ακατάλληλες για κατοικία στον κόσμο.
Η αναμονή είναι παράλογη συνέπεια της υπομονής.
Από την πολύ σκοτούρα, ότι τίποτα δεν προχωράει θέλω να γυρίσω τον κόσμο σε ένα λεπτό.
Και στην επιστροφή η υπομονή να μοιάζει σαν ένα δροσερό πορτοκάλι που μόλις το καθάρισα και το τρώω σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο για να φάω.
Όλα τα φώτα μέσα στο σπίτι αναμμένα.
Χρειάζομαι το φως.
Αντανακλά την ελπίδα.
Τεχνητή. Άκεφη σήμερα αλλά αισιόδοξη.
Κάτι θα αλλάξει.
Το φθινόπωρο αρχίζει πάντα με μια νοσταλγία.
Το καλοκαίρι τελείωσε με σκανδαλιές γεμάτες χρωματιστά συναισθήματα.
Γι’ αυτό και ο κόσμος έχει πάντα να λέει.
Και να σε παρακολουθεί.
Το καλοκαίρι τελείωσε με σκανδαλιές γεμάτες χρωματιστά συναισθήματα.
Γι’ αυτό και ο κόσμος έχει πάντα να λέει.
Και να σε παρακολουθεί.
Είναι κρίμα να μην τους απαντάς όταν έπρεπε να το κάνεις.
Ακόμα πιο κρίμα που η λογική προσπέρασε αυτή την στιγμή.
Θα ήταν πιο αθώα κίνηση η δειλία.Το φθινόπωρο φταίει…
Facebook Comments
About the author
Author profile
Γεννημένη στο μικρό Μόντε Κάρλο της Ελλάδος (Καβάλα). Πιστεύω και μη, ότι έρχεται στο δρόμο μου το εξετάζω λεπτομερώς. Σκορπιός με ωροσκόπο Υδροχόο (άσχετο αλλά συγκεκριμένο) δεν πιστεύω στην τύχη.
